🔒
Hay nuevos artículos disponibles. Pincha para refrescar la página.
AnteayerSalida Principal

“O ecoloxismo articulado coas comunidades locais ha desmontado nos últimos anos numerosos proxectos mineiros e as súas tramas corruptas”

10 Diciembre 2025 at 11:21
Por: Galiza
  • A posta en común de loitas veciñais ecosociales e a discusión en torno ao potencial de transformación dos proxectos cidadáns de base centraron a mesa redonda ‘Ecoloxismo social como ferramenta de cambio’.
  • Altri Non, a organización local contra proxectos mineiros, o impulso a proxectos agroecológicos locais e a defensa dos montes comunais fronte á especulación urbanística son exemplos exitosos que transforman a realidade material das persoas e o territorio.
  • A mesa inaugurou a XXVII Asemblea Confederal de Ecoloxistas en Acción.

Galería imaxes

A vixésimo sétima Asemblea Confederal de Ecoloxistas en Acción, que se celebra estes días en Vigo, inaugurouse coa mesa redonda aberta ao público ‘Ecoloxismo social como ferramenta de cambio’. Nela atopáronse diferentes movementos sociais locais que, desde o activismo ecoloxista cotián, transforman a realidade material das persoas e constrúen un paradigma de sociedade sostible e xusto.

A mesa contou con persoas de referencia na loita ecoloxista galega como Joám Evans, portavoz de Plataforma Mina Sant Finx e activista de Ecoloxistas en Acción, Isabel Vilalba, portavoz do Sindicato Labrego Galego, Gonzalo Pérez, portavoz de Comunidade Montes Tameiga e Marta Gontá, portavoz de Por Unha Ulloa Viva. Ana Pascual, expresidenta da Plataforma AVIBE e membro do grupo local de Vigo de Ecoloxistas en Acción, moderou o debate, á vez que contou a experiencia deste movemento rural contra a estrada comarcal.

Pascual inaugurou a mesa de experiencias contando o seu labor na loita da veciñanza de Beade, Bembrive, Castrelos e Sárdoma, que traballa “para que a estrada PO-010 non destrúa as nosas casas e os ecosistemas dos ríos Eifonso e Barxa, afluentes do Lagares. Este vial de dobre carril discorrería polo cinto rural vigués, esnaquizando contornas de alto valor natural, afectando aos dous ríos e levándose por diante numerosas vivendas”.

A expresidenta desta plataforma relatou como, nos seis anos que levan organizándose, conseguiron que este proxecto sexa coñecido e rexeitado pola cidadanía de Vigo. Un proxecto que non se realizou pero que segue figurando no PXOM da provincia, para o que a plataforma ten previsto presentar un contencioso.

A continuación, a activista da área de Minería de Ecoloxistas en Acción Joám Evans explicou que, na última década, Galicia viviu unha sucesión de conflitos vinculados coa reactivación da minería metálica a unha escala sen precedentes, con fortes impactos nos ecosistemas e na vida das persoas. Na súa intervención, tamén puxo énfase na importancia da organización social para poder defender os intereses da cidadanía e do medio ambiente.

“Todos e cada un dos proxectos mineiros foron tombados ou paralizados a través dunha intensa mobilización social encabezada polo movemento ecoloxista: Corcoesto (ouro), Touro (cobre), San Finx (volframio), Doade (litio), Penouta (coltán), Varilongo (volframio), Corcel (cobalto), Silán (feldespato), San Juan (volframio). O ecoloxismo articulado coas comunidades locais afectadas non só desmontou estes proxectos nefastos e as súas tramas corruptas senón tamén articulado unha narrativa alternativa ao extractivismo e ao consumo exacerbado”, declarou.

Pola súa banda, Isabel Vilalba, portavoz do Sindicato Labrego Galego, defendeu o apoio cidadán a proxectos de produción agroecológica como única maneira de garantir alimentos sans e nutritivos para toda a sociedade, unha contorna saudable para o crecemento e unha contorna rural viva: “A defensa da vida das persoas, a terra, a auga, a biodiversidade e o planeta debe abordarse de forma integral e concierne a organizacións sociais de múltiples ámbitos”.

Segundo esta gandeira, as razóns por apostar desde diferentes organizacións e espazos de participación son moitas: “Cada día as persoas teñen máis dificultades para acceder a alimentos que non enfermen, aparecen novas alertas de virus e patoloxías relacionadas coa degradación da contorna natural e o cambio climático, estamos a perder centos de especies fundamentais para os desafíos que enfrontamos e estamos a aumentar o consumismo e a pegada ecolóxica das nosas actividades”.

Na súa quenda, Gonzalo Pérez, portavoz de Comunidade Montes Tameiga, explicou en que consisten as comunidades de montes, unha figura específica de Galicia que o ordenamento xurídico español non recoñece, pero que a lei civil galega si. Unha forma de autogestión do territorio, herdeira da idade media, onde a veciñanza ao redor dunha parroquia decide como organizar as súas terras e recursos. É precisamente esta organización comunal a que fixo posible protexer os montes Tameiga (Pontevedra) do proxecto urbanístico Ciudad Deportiva do Celta de Vigo que pretendía, na súa orixe en 2017, recalificar un millón de metros cadrados dos devanditos montes, e construír, entre outras edificacións, un centro comercial para financiar todo o estadio.

“Foi a xestión colectiva, o traballo incansable de veciñas e veciños nas negociacións e en lóitaa día tras día durante oito anos a que logrou protexer os montes e a vida que facemos neles. Foi unha vitoria agridoce porque finalmente sacaron adiante unha figura de construción fraudulenta e accedemos a que nos expropiasen 15.000 metros cadrados (do millón inicial). Pero foi unha vitoria porque nos mantivemos firmes, evitamos o mal maior e seguimos tendo os nosos montes comunais”.

A mesa pechouna Marta Gontá, portavoz de Por Unha Ulloa Viva, quen explicou o traballo veciñal de quen se organizou para apostar por vivir nesta rexión e facelo con calidade de vida. Neste camiño, a plataforma que impulsou a campaña Altri Non foi buscando o apoio doutras plataformas e organizacións do Estado español que, en palabras da relatora, “responderon de forma exemplar, axudándonos a chegar a máis persoas e a escalar o conflito”.

Gontá ha concluído: “A Xunta de Galicia está a facernos sufrir moito, porque en lugar de defender o futuro e a saúde das nosas fillas, aliouse con quen quere monopolizar os recursos e contaminarnos. Por tanto, deberían desculparse e, con iso, pechar definitivamente este proxecto de forma clara. Xa quedou demostrado que Altri non é o futuro nin da Ulloa nin de Galicia, porque non seremos unha terra de sacrificios, non permitiremos que unha industria altamente contaminante rompa o modelo socioeconómico construído entre todos”.

No acto tamén participaron representantes de cinco colectivos como parte dunha fila uno de persoas convidadas: Estela Eirín (Stop A-57), Javier Rodríguez (Centro Social A Nubeira), Alba Rivas (SOS Suído O Seixo), Antón Massa (APDR, Asociación pola Defensa dá Ría) e Juan Medela (Plataforma Fronte á Masificación Turística Vigo–O Morrazo) achegaron a súa visión sobre o tema exposto e deron a coñecer a traxectoria, as demandas e o traballo das súas organizacións.

A mesa redonda ‘Ecoloxismo como ferramenta de cambio’ estivo aberta ao público e seguiuse en directo en redes sociais a través da etiqueta .

La entrada “O ecoloxismo articulado coas comunidades locais ha desmontado nos últimos anos numerosos proxectos mineiros e as súas tramas corruptas” aparece primero en Ecologistas en Acción.

As loitas contra Altri, os megacruceros e en favor dunha Palestina libre dan fin á XXVII Asemblea de Ecoloxistas en Acción

10 Diciembre 2025 at 11:15
Por: Galiza
  • Decenas de persoas déronse cita en Vigo, convocadas por Ecoloxistas en Acción e a colaboración de diferentes plataformas locais, para poñer en valor, de maneira reivindicativa e festiva, as loitas ecosociales máis activas ao longo de 2025.
  • A manifestación discorreu por zonas que mostran as diferentes loitas que este ano protagonizou o pobo galego.
  • Esta mobilización puxo punto final á XXVII Asemblea Confederal de Ecoloxistas en Acción.

O punto de encontro foi na Praza de Vialia, na estación de tren Urzaiz. Con pancartas contra a turistificación e os seus efectos sobre o clima, Juan Medela, da Plataforma fronte á Masificación Turística de Vigo e O Morrazo e do Sindicato de Inquilinas, explicou as consecuencias sociais e ambientais que sofre Vigo pola masificación turística nas festas do Nadal.

Primeira parada: o farol de Urzaiz, un punto emblemático das concentracións en solidariedade co pobo palestino en Vigo. Activistas da campaña Boicot, Desinversiones e Sancións (BDS) na cidade detallaron as accións realizadas desde que empezou, hai máis de dous anos, esta fase do xenocidio en Gaza para promover o boicot ao sionismo criminal.

A segunda parada tivo lugar na Delegación da Xunta de Galicia en Vigo. Ana Freiría, activista de Ecoloxistas en Acción Galiza e integrante da coordinadora Altri Non, deu conta da gran mobilización do pobo galego contra o proxecto de macrocelulosa en Palas de Rei.

Despois despregouse unha pancarta da campaña Escolas Saudables. Julio Carmona, activista da área de Dixitalización de Ecoloxistas en Acción, explicou as razóns para traballar por unha educación libre de pantallas na que se respecte o desenvolvemento cognitivo dos adolescentes.


A derradeira parada foi na estatua do Nadador, á beira da Estación Marítima de Ría. Alí, Cecilia do Castillo, coordinadora da área de Medio Mariño de Ecoloxistas en Acción, e Ana Freiría alertaron dos riscos que sofren os mares pola pesca masiva e da contaminación dos cruceiros no punto de chegada destes a Vigo.


A continuación tivo lugar unha performance que simulou a chegada de bidóns radioactivos para denunciar a presenza de miles destes na Fosa Atlántica e a lectura dun manifesto que concluíu con este chamamento: «Os océanos regulan o clima, xeran osíxeno, aliméntannos e inspiran. A cegueira capitalista que converte cordóns dunares en chiringuitos, praias en piscinas, peces en fariñas e aceites de peixe para alimentar outros peixes, ecosistemas mariños en entulleiras municipais, algúns ata radioactivos, ten que acabar».

A actividade pesqueira industrial constitúe unha das maiores ameazas para a biodiversidade mariña, polo que Ecoloxistas en Acción detallou as esixencias de Ecoloxistas en Acción para enfrontar unha crise multidimensional sen precedentes. Con iso, púxose punto final á mobilización e á XXVII Asemblea Confederal de Ecoloxistas en Acción.

Galería imaxes

 

Manifesto: Os océanos ante unha crise multidimensional sen precedentes

A actividade pesqueira industrial constitúe unha das maiores ameazas para a biodiversidade mariña. Mentres os políticos apelan discursivamente ao pescador artesanal que se levanta ás catro da madrugada e cúlpannos ás ecoloxistas do seu declive, seguen subvencionando grandes frotas industriais que faenan en augas afastadas, que a pesar de representar só o 2,5 % dos barcos, concentran máis da metade das capturas, e con iso os impactos das redes de arrastre sobre o fondo mariño e sobre grupos de especies singulares como quenllas, cetáceos, aves, tartarugas e moitas outras de invertebrados.

O caso do atún vermello exemplifica ben estas contradicións da política pesqueira. A pesar da súa recuperación nos últimos anos, o aumento de cota, en lugar de destinarse a favorecer a pescadoras e pescadores artesanais e aliviar a presión sobre outras pesqueiras para permitir a súa recuperación, segue controlado por unhas poucas familias. É o caso máis evidente de oligopolio pesqueiro no Estado español.

Por non falar das grandes corporacións comercializadoras e conserveiras de peixe con base en Galicia, como Nova Pescanova, Iberconsa, Profand ou Grupo Calvo que, con grandes frotas en países do Sur global (algúns sinalados por pesca ilegal), externalizan a súa produción, a súa pegada ecolóxica, vulneran dereitos humanos e laborais, e evaden impostos para despois importar os seus produtos de volta.

Esta explotación agrávase coa crise climática. Cada ano os océanos superan novos récords de temperatura. Este ano o novo récord apunta ao colapso global e irreversible dos arrecifes de coral, tras superar o limiar de 1,2 °C. Esta situación vese agravada pola proxección de ondas de calor mariñas máis intensas, frecuentes e duradeiras, cuxos impactos se superpoñen ao quecemento progresivo.

Por desgraza, esta terra coñece moi ben as consecuencias dun sistema capitalista e depredador que usa o mar como vía principal para o comercio de produtos, así como a pésima xestión de quen debese defendelo. Do Prestige e os seus “hilillos de plastilina”, aínda visibles 23 anos despois, aos millóns de pellets de plástico que hoxe hai dous anos tiñeron de branco xoias naturais como o Parque Nacional das Illas Atlánticas. E, por se isto non fose suficiente, este ano localizáronse 3.350 bidóns de residuos nucleares –das 200.000– verteduras entre 1949 e 1982 na Fosa Atlántica, a apenas 500 quilómetros destas costas.

O litoral tamén é vítima da privatización. Particulares e empresas ocupan un Dominio Público Marítimo-Terrestre, cada vez menos público, grazas á complicidade das administracións. En Galicia, casos como a illa de Toralla –que nega o acceso público– ou as concesións en Isla Pancha (Ribadeo) dentro da Rede Natura 2000, exemplifican ben esta dinámica.

Non nos cansamos de denunciar a turistificación, que nos asfixia e atopa un dos seus máximos expoñentes en Canarias, onde hoteis como o RIU Palace nas Dunas de Corralejo ou proxectos como Berce da alma en Tenerife ocupan e degradan o dominio público en espazos naturais protexidos. Un modelo que xera récords de beneficios turísticos mentres mantén a máis do 35% da súa poboación en risco de pobreza. Os cruceiros non pairan de crecer, Barcelona é a cidade máis contaminada por cruceiros de toda Europa, pero igual que ela, outras cidades portuarias como Vigo sofren os impactos da masificación, a contaminación atmosférica e a xeración de residuos que produce este sector.

Moitas compañías navieiras continúan utilizando combustibles tóxicos. Para cumprir cos límites legais utilizan limpadores de gases (scrubbers) para inxectar no medio mariño a contaminación que iría á atmosfera, xerando niveis de toxicidade na auga que ameazan a fauna e flora do mar. Ademais, as altas velocidades dos buques en corredores migratorios como o do Mediterráneo ou Canarias, ameazan cachalotes e rorcuales.

Os océanos regulan o clima, xeran osíxeno, aliméntannos e inspiran. A cegueira capitalista que converte cordóns dunares en chiringuitos, praias en piscinas, peces en fariñas e aceites de peixe para alimentar outros peixes, ecosistemas mariños en entulleiras municipais –algúns ata radioactivos– ten que acabar.

  • Por tanto, esiximos:A transición cara á pesca de baixo impacto e a aposta pola coxestión pesqueira como forma de gobernanza.
  • O establecemento de estándares rigorosos para importacións pesqueiras.
  • A repartición dos dereitos de pesca xusto, que permita pescar máis a quen reduce os seus impactos e enriquecen as comunidades locais.
  • Protección real: plans de xestión para todos os Espazos Mariños Protexidos e aposta por zonas de protección integral.
  • A regulación do transporte marítimo internacional garantindo o principio de quen contamina, paga.
  • A limitación e o decrecemento do número de cruceiros que atracan nos portos do Estado.
  • A aposta pola restauración de ecosistemas mariños e costeiros degradados e vulnerables.
  • A prohibición do uso de scrubbers (limpadores de gases) nos nosos mares.
  • A electrificación dos ferris que conectan a península e os territorios insulares.
  • A retirada e xestión segura dos bidóns de residuos nucleares da Fosa Atlántica.
  • O peche de todas as centrais nucleares.
  • A desturistificación dos nosos territorios costeiros.

La entrada As loitas contra Altri, os megacruceros e en favor dunha Palestina libre dan fin á XXVII Asemblea de Ecoloxistas en Acción aparece primero en Ecologistas en Acción.

Las luchas contra Altri, los megacruceros y en favor de una Palestina libre dan fin a la XXVII Asamblea de Ecologistas en Acción 

8 Diciembre 2025 at 13:20
  • Decenas de personas se han dado cita en Vigo, convocadas por Ecologistas en Acción y la colaboración de diferentes plataformas locales, para poner en valor, de manera reivindicativa y festiva, las luchas ecosociales más activas a lo largo de 2025. 
  • La manifestación ha discurrido por zonas que muestran las diferentes luchas que este año ha protagonizado el pueblo gallego. 
  • Esta movilización ha puesto punto final a la XXVII Asamblea Confederal de Ecologistas en Acción.

El punto de encuentro ha sido en la Plaza de Vialia, en la estación de tren Urzaiz. Con pancartas contra la turistificación y sus efectos sobre el clima, Juan Medela, de la Plataforma fronte á Masificación Turística de Vigo e O Morrazo y del Sindicato de Inquilinas, ha explicado las consecuencias sociales y medioambientales que sufre Vigo por la masificación turística en las fiestas navideñas.

Primera parada: la farola de Urzaiz, un punto emblemático de las concentraciones en solidaridad con el pueblo palestino en Vigo. Activistas de la campaña Boicot, Desinversiones y Sanciones (BDS) en la ciudad han detallado las acciones realizadas desde que empezó, hace más de dos años,  esta fase del genocidio en Gaza para promover el boicot al sionismo criminal.

La segunda parada ha tenido lugar en la Delegación de la Xunta de Galicia en Vigo. Ana Freiría, activista de Ecoloxistas en Acción Galiza e integrante de la coordinadora Altri Non, ha dado cuenta de la gran movilización del pueblo gallego contra el proyecto de macrocelulosa en Palas de Rei.

Después se ha desplegado una pancarta de la campaña Escuelas Saludables. Julio Carmona, activista del Área de Digitalización de Ecologistas en Acción, ha explicado las razones para trabajar por una educación libre de pantallas en la que se respete el desarrollo cognitivo de los adolescentes.

La tercera y última parada ha sido en la estatua O Nadador, al lado de la Estación Marítima de Ría. Allí, Cecilia del Castillo, coordinadora del Área de Medio Marino de Ecologistas en Acción, ha alertado de los riesgos que sufren los mares por la pesca masiva y de la contaminación de los cruceros en el punto de llegada de estos a Vigo.

A continuación ha tenido lugar una performance que ha simulado la llegada de bidones radioactivos para denunciar la presencia de miles de estos en la Fosa Atlántica y la lectura de un manifiesto que ha concluido con este llamamiento: «Los océanos regulan el clima, generan oxígeno, nos alimentan e inspiran. La ceguera capitalista que convierte cordones dunares en chiringuitos, playas en piscinas, peces en harinas y aceites de pescado para alimentar otros peces, ecosistemas marinos en vertederos municipales, algunos hasta radioactivos, tiene que acabar».

La actividad pesquera industrial constituye una de las mayores amenazas para la biodiversidad marina, por lo que Ecologistas en Acción ha detallado las exigencias de Ecologistas en Acción para enfrentar una crisis multidimensional sin precedentes. Con ello, se ha puesto punto final a la movilización y a la XXVII Asamblea Confederal de Ecologistas en Acción.

 

Manifiesto: Los océanos ante una crisis multidimensional sin precedentes

La actividad pesquera industrial constituye una de las mayores amenazas para la biodiversidad marina. Mientras los políticos apelan discursivamente al pescador artesanal que se levanta a las cuatro de la madrugada y nos culpan a las ecologistas de su declive, siguen subvencionando grandes flotas industriales que faenan en aguas lejanas, que a pesar de representar solo el 2,5 % de los barcos, concentran más de la mitad de las capturas, y con ello los impactos de las redes de arrastre sobre el fondo marino y sobre grupos de especies singulares como tiburones, cetáceos, aves, tortugas y muchas otras de invertebrados.

El caso del atún rojo ejemplifica bien estas contradicciones de la política pesquera. A pesar de su recuperación en los últimos años, el aumento de cuota, en lugar de destinarse a favorecer a pescadoras y pescadores artesanales y aliviar la presión sobre otras pesquerías para permitir su recuperación, sigue controlado por unas pocas familias. Es el caso más evidente de oligopolio pesquero en el Estado español.

Por no hablar de las grandes corporaciones comercializadoras y conserveras de pescado con base en Galicia, como Nueva Pescanova, Iberconsa, Profand o Grupo Calvo que, con grandes flotas en países del Sur global (algunos señalados por pesca ilegal), externalizan su producción, su huella ecológica, vulneran derechos humanos y laborales, y evaden impuestos para después importar sus productos de vuelta.

Esta explotación se agrava con la crisis climática. Cada año los océanos superan nuevos récords de temperatura. Este año el nuevo récord apunta al colapso global e irreversible de los arrecifes de coral, tras haber superado el umbral de 1,2 °C. Esta situación se ve agravada por la proyección de olas de calor marinas más intensas, frecuentes y duraderas, cuyos impactos se superponen al calentamiento progresivo.

Por desgracia, esta tierra conoce muy bien las consecuencias de un sistema capitalista y depredador que usa el mar como vía principal para el comercio de productos, así como la pésima gestión de quienes debieran defenderlo. Del Prestige y sus “hilillos de plastilina”, todavía visibles 23 años después, a los millones de pellets de plástico que hoy hace dos años tiñeron de blanco joyas naturales como el Parque Nacional de las Islas Atlánticas. Y, por si esto no fuera suficiente, este año se han localizado 3.350 bidones de residuos nucleares –de los 200.000– vertidos entre 1949 y 1982 en la Fosa Atlántica, a apenas 500 kilómetros de estas costas.

El litoral también es víctima de la privatización. Particulares y empresas ocupan un Dominio Público Marítimo-Terrestre, cada vez menos público, gracias a la complicidad de las administraciones. En Galicia, casos como la isla de Toralla –que niega el acceso público– o las concesiones en Isla Pancha (Ribadeo) dentro de la Red Natura 2000, ejemplifican bien esta dinámica.

No nos cansamos de denunciar la turistificación, que nos asfixia y encuentra uno de sus máximos exponentes en Canarias, donde hoteles como el RIU Palace en las Dunas de Corralejo o proyectos como Cuna del Alma en Tenerife ocupan y degradan el dominio público en espacios naturales protegidos. Un modelo que genera récords de beneficios turísticos mientras mantiene a más del 35% de su población en riesgo de pobreza. Los cruceros no paran de crecer, Barcelona es la ciudad más contaminada por cruceros de toda Europa, pero igual que ella, otras ciudades portuarias como Vigo sufren los impactos de la masificación, la contaminación atmosférica y la generación de residuos que produce este sector.

Muchas compañías navieras continúan utilizando combustibles tóxicos. Para cumplir con los límites legales utilizan limpiadores de gases (scrubbers) para inyectar en el medio marino la contaminación que iría a la atmósfera, generando niveles de toxicidad en el agua que amenazan la fauna y flora del mar. Además, las altas velocidades de los buques en corredores migratorios como el del Mediterráneo o Canarias, amenazan cachalotes y rorcuales.

Los océanos regulan el clima, generan oxígeno, nos alimentan e inspiran. La ceguera capitalista que convierte cordones dunares en chiringuitos, playas en piscinas, peces en harinas y aceites de pescado para alimentar otros peces, ecosistemas marinos en vertederos municipales –algunos hasta radioactivos– tiene que acabar.

Por lo tanto, exigimos:

  • La transición hacia la pesca de bajo impacto y la apuesta por la cogestión pesquera como forma de gobernanza.
  • El establecimiento de estándares rigurosos para importaciones pesqueras.
  • El reparto de los derechos de pesca justo, que permita pescar más a quienes reducen sus impactos y enriquecen las comunidades locales.
  • Protección real: planes de gestión para todos los Espacios Marinos Protegidos y apuesta por zonas de protección integral.
  • La regulación del transporte marítimo internacional garantizando el principio de quién contamina, paga.
  • La limitación y el decrecimiento del número de cruceros que atracan en los puertos del Estado.
  • La apuesta por la restauración de ecosistemas marinos y costeros degradados y vulnerables.
  • La prohibición del uso de scrubbers (limpiadores de gases) en nuestros mares.
  • La electrificación de los ferris que conectan la península y los territorios insulares.
  • La retirada y gestión segura de los bidones de residuos nucleares de la Fosa Atlántica.
  • El cierre de todas las centrales nucleares.
  • La desturistificación de nuestros territorios costeros.

 

La entrada Las luchas contra Altri, los megacruceros y en favor de una Palestina libre dan fin a la XXVII Asamblea de Ecologistas en Acción  aparece primero en Ecologistas en Acción.

“El ecologismo articulado con las comunidades locales ha desmontado en los últimos años numerosos proyectos mineros y sus tramas corruptas”

6 Diciembre 2025 at 12:45
  • La puesta en común de luchas vecinales ecosociales y la discusión en torno al potencial de transformación de los proyectos ciudadanos de base han centrado la mesa redonda ‘Ecologismo social como herramienta de cambio’. 
  • Altri Non, la organización local contra proyectos mineros, el impulso a proyectos agroecológicos locales y la defensa de los montes comunales frente a la especulación urbanística son ejemplos exitosos que transforman la realidad material de las personas y el territorio. 
  • La mesa ha inaugurado la XXVII Asamblea Confederal de Ecologistas en Acción.

La vigésimo séptima Asamblea Confederal de Ecologistas en Acción, que se celebra estos días en Vigo, se ha inaugurado con la mesa redonda abierta al público ‘Ecologismo social como herramienta de cambio’. En ella se han encontrado diferentes movimientos sociales locales que, desde el activismo ecologista cotidiano, transforman la realidad material de las personas y construyen un paradigma de sociedad sostenible y justo.

La mesa ha contado con personas de referencia en la lucha ecologista galega como Joám Evans, portavoz de Plataforma Mina Sant Finx y activista de Ecologistas en Acción, Isabel Vilalba, portavoz del Sindicato Labrego Galego, Gonzalo Pérez, portavoz de Comunidade Montes Tameiga y Marta Gontá, portavoz de Por Unha Ulloa Viva. Ana Pascual, expresidenta de la Plataforma AVIBE y miembro del grupo local de Vigo de Ecologistas en Acción, ha moderado el debate, al tiempo que ha contado la experiencia de este movimiento rural contra la carretera comarcal.

Pascual ha inaugurado la mesa de experiencias contando su labor en la lucha del vecindario de Beade, Bembrive, Castrelos y Sárdoma, que trabaja “para que la carretera PO-010 no destruya nuestras casas y los ecosistemas de los ríos Eifonso y Barxa, afluentes del Lagares. Este vial de doble carril discurriría por el cinturón rural vigués, destrozando entornos de alto valor natural, afectando a los dos ríos y llevándose por delante numerosas viviendas”.

La expresidenta de esta plataforma ha relatado cómo, en los seis años que llevan organizándose, han conseguido que este proyecto sea conocido y rechazado por la ciudadanía de Vigo. Un proyecto que no se ha realizado pero que sigue figurando en el PXOM de la provincia, para lo cual la plataforma tiene previsto presentar un contencioso.

A continuación, el activista del Área de Minería de Ecologistas en Acción Joám Evans ha explicado que, en la última década, Galicia ha vivido una sucesión de conflictos vinculados con la reactivación de la minería metálica a una escala sin precedentes, con fuertes impactos en los ecosistemas y en la vida de las personas. En su intervención, también ha puesto énfasis en la importancia de la organización social para poder defender los intereses de la ciudadanía y del medio ambiente.

“Todos y cada uno de los proyectos mineros han sido tumbados o paralizados a través de una intensa movilización social encabezada por el movimiento ecologista: Corcoesto (oro), Touro (cobre), San Finx (volframio), Doade (litio), Penouta (coltán), Varilongo (volframio), Corcel (cobalto), Silán (feldespato), San Juan (volframio). El ecologismo articulado con las comunidades locales afectadas no solo ha desmontado estos proyectos nefastos y sus tramas corruptas sino también articulado una narrativa alternativa al extractivismo y al consumo exacerbado”, ha declarado.

Por su parte, Isabel Vilalba, portavoz del Sindicato Labrego Galego, ha defendido el apoyo ciudadano a proyectos de producción agroecológica como  única manera de garantizar alimentos sanos y nutritivos para toda la sociedad, un entorno saludable para el crecimiento y un entorno rural vivo: “La defensa de la vida de las personas, la tierra, el agua, la biodiversidad y el planeta debe abordarse de forma integral y concierne a organizaciones sociales de múltiples ámbitos”.

Según esta ganadera, las razones por apostar desde diferentes organizaciones y espacios de participación son muchas: “Cada día las personas tienen más dificultades para acceder a alimentos que no enfermen, aparecen nuevas alertas de virus y patologías relacionadas con la degradación del entorno natural y el cambio climático, estamos perdiendo cientos de especies fundamentales para los desafíos que enfrentamos y estamos aumentando el consumismo y la huella ecológica de nuestras actividades”.

En su turno, Gonzalo Pérez, portavoz de Comunidade Montes Tameiga, ha explicado en qué consisten las  comunidades de montes, una figura específica de Galicia que el ordenamiento jurídico español no reconoce, pero que la ley civil galega sí. Una forma de autogestión del territorio, heredera de la edad media, donde el vecindario en torno a una parroquia decide cómo organizar sus tierras y recursos. Es precisamente esta organización comunal la que ha hecho posible proteger los montes Tameiga (Pontevedra) del proyecto urbanístico Ciudad Deportiva del Celta de Vigo que pretendía, en su origen en 2017, recalificar un millón de metros cuadrados de dichos montes, y construir, entre otras edificaciones, un centro comercial para financiar todo el estadio.

“Fue la gestión colectiva, el trabajo incansable de vecinas y vecinos en las negociaciones y en la lucha día tras día durante ocho años la que logró proteger los montes y la vida que hacemos en ellos. Fue una victoria agridulce porque finalmente sacaron adelante una figura de construcción fraudulenta y accedimos a que nos expropiaran 15.000 metros cuadrados (del millón inicial). Pero fue una victoria porque nos mantuvimos firmes, evitamos el mal mayor y seguimos teniendo nuestros montes comunales”.

La mesa la ha cerrado Marta Gontá, portavoz de Por Unha Ulloa Viva, quien ha explicado el trabajo vecinal de quienes se han organizado para apostar por vivir en esta región y hacerlo con calidad de vida. En este camino, la plataforma que ha impulsado la campaña Altri Non ha ido buscando el apoyo de otras plataformas y organizaciones del Estado español que, en palabras de la ponente, “han respondido de forma ejemplar, ayudándonos a llegar a más personas y a escalar el conflicto”.

Gontá ha concluído: “La Xunta de Galicia nos está haciendo sufrir mucho, porque en lugar de defender el futuro y la salud de nuestras hijas, se ha aliado con quienes quieren monopolizar los recursos y contaminarnos. Por lo tanto, deberían disculparse y, con ello, cerrar definitivamente este proyecto de forma clara. Ya ha quedado demostrado que Altri no es el futuro ni de A Ulloa ni de Galicia, porque no seremos una tierra de sacrificios, no permitiremos que una industria altamente contaminante rompa el modelo socioeconómico construido entre todos”.

En el acto también han participado representantes de cinco colectivos como parte de una fila uno de personas invitadas: Estela Eirín (Stop A-57), Ángel Goberna (Asociación de Vecinos/as San Miguel de Oia), Alba Rivas (SOS Suído O Seixo), Antón Massa (APDR, Asociación por la Defensa da Ría) y Mónica Traveso (Plataforma Fronte á Masificación Turística Vigo–O Morrazo) han aportado su visión sobre el tema planteado y han dado a conocer la trayectoria, las demandas y el trabajo de sus organizaciones.

La mesa redonda ‘Ecologismo como herramienta de cambio’ ha estado abierta al público y se ha seguido en directo en redes sociales a través de la etiqueta .

 

La entrada “El ecologismo articulado con las comunidades locales ha desmontado en los últimos años numerosos proyectos mineros y sus tramas corruptas” aparece primero en Ecologistas en Acción.

La campaña ‘Altri Non’ continúa su lucha

4 Diciembre 2025 at 07:58

Hace algo más de un año, la multinacional portuguesa Altri anunció que pretende construir una macroplanta de celulosa junto al río Ulla en Palas del Rei (Lugo), con apoyo de la Xunta y con financiación europea. De salir adelante, además del impacto visual en un tramo del Camino de Santiago, la planta extraerá del Ulla 46 millones de litros de agua al día, el equivalente al consumo humano de una ciudad como Vigo, de los que devolverá 30 millones de litros depurados pero aún contaminados y a diferente temperatura. Además, expulsará a la atmósfera tanto dióxido de carbono como el que emiten 21.500 coches, junto a cenizas, partículas y otros gases elevadamente tóxicos.

Frente a esta noticia, todos los municipios entre Palas del Rei y la ría de Arousa, donde desemboca el Ulla, se han organizado en una campaña llamada ‘Altri Non’, que ha logrado el apoyo de la mayoría de las gallegas. Se trata de un movimiento popular, ecologista y de defensa de la tierra que, aunque puede recibir el apoyo de varios partidos políticos de izquierda, se organiza al margen de estos por parte de vecinas y activistas. En el último año han convocado manifestaciones masivas, recolecta de firmas, presentado alegaciones al proyecto, colgado pancartas por todas las comarcas, etc. y han logrado convertirse en una de las luchas más visibles de los últimos tiempos.

Hace unos meses, lograron su primera victoria: el proyecto de Altri no recibió los fondos europeos que solicitó, lo cual hace que su viabilidad peligre. La empresa, por su parte, asegura que cumple con todos los requisitos, culpa a la campaña de su fracaso y todavía no se da por vencida, por lo que las vecinas deben seguir alertas.

La tierra se defiende

‘Altri Non’ nos recuerda a varias otras campañas de vecinas que se organizan para defender su tierra de iniciativas empresariales que la pretenden destruir, como la lucha contra la construcción del embalse de Itoiz (Navarra) en los 80-90, liderada por la Coordinadora de Itoiz o el Nunca Mais(Galiza) en los 2000.

Si nos vamos a ejemplos más recientes, podemos encontrar el de Salvemos Canal Roya (Pirineo aragonés), que se oponía a la interconexión mediante túneles de las estaciones de esquí de Astún, Candanchú y Formigal. Después de una larga campaña con manifestaciones históricas en Jaca y Zaragoza, festivales de música y cientos de acciones de protesta, de recibir el apoyo mediático de sectores científicos, deportivos, de organizaciones ecologistas y sociales, pasando por miles de pancartas colgadas en pueblos y hogares de todo el Alto Aragón, en 2023 la Diputación de Huesca pidió la redistribución de los fondos europeos para otros fines. Es curioso cómo tantos de estos proyectos empresariales hechos a sí mismo encallan en cuanto no reciben jugosas subvenciones europeas.

También tiene motivos para el optimismo la campaña que se opone a la construcción de una filial del museo Guggenheim en la reserva de la biosfera de Urbaibai (Bizkaia). A principios de diciembre de 2025, los promotores anunciaron la probable retirada del proyecto, que se ha encontrado con la oposición frontal de las vecinas de los municipios colindantes, por su impacto ecológico y la turistificación masiva que ya vienen sufriendo. Entre los motivos citados se encuentran las trabas administrativas, la contestación social, el coste político que puede suponer y el riesgo reputacional para el universo Guggenheim. Sin embargo, ésta no era la primera vez que intentan sacar adelante el museo (hubo un primera intento en 2008), por lo que nada impide que intenten volver a la carga de nuevo en 2027, tras las elecciones. Por ello, Guggenheim Urdaibai Stop permanecerá alerta.

La entrada La campaña ‘Altri Non’ continúa su lucha aparece primero en Todo Por Hacer.

Ecoloxistas en Acción denuncia altos cargos da Xunta por unha mina ilegal na Gudiña

3 Diciembre 2025 at 10:57
Por: Galiza
  • Ecoloxistas en Acción iniciou accións xudiciais contra o director xeral de planificación enerxética e minas, a directora xeral de calidade ambiental e sostibilidade e o administrador da empresa sueca Eurobattery Minerals.
  • A denuncia por presuntos delitos de prevaricación, desobediencia e delitos contra o medio ambiente é consecuencia da prórroga ilegal concedida a unha mina de volframio en Ourense.
  • O Movimento Uivo en Portugal, coordinado con Ecoloxistas en Acción, tamén denunciou ás autoridades portuguesas a ausencia de avaliación de impactos transfronteirizos e a ameaza sobre o Parque Natural de Montesinho.

Ecoloxistas en Acción ven de presentar denuncia penal contra dous altos cargos da Xunta e o administrador da empresa sueca Eurobattery Minerals por presuntos delitos de prevaricación, desobediencia e delitos contra o medio ambiente logo de que a semana pasada se anunciase unha prórroga ilegal de 30 anos para a concesión mineira “San Juan”, na Gudiña (Ourense).

A denuncia céntrase nas actuacións de Pablo Fernández Vila, director xeral de Planificación Enerxética e Minas da Consellería de Economía e Industria, María José Echevarría Moreno, directora xeral de Calidade Ambiental e Sostibilidade da Consellería de Medio Ambiente e Cambio Climático e Roberto García Martínez administrador de Eurobattery Minerals e a súa filial ourensá Tungsten San Juan S.L.

A organización ecoloxista lembra que pesan sobre este proxecto mineiro dúas sentenzas firmes do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia e do Tribunal Supremo establecendo que calquera prórroga tiña que ser sometida a unha nova avaliación de impacto ambiental. Ademais, estando a mina proposta a tan só 2 km da fronteira portuguesa, o proxecto debía terse sometido obrigatoriamente a unha avaliación de impactos transfronteirizos.

Un proxecto nefasto

Tanto Ecoloxistas en Acción como o Movimento Uivo, que tamén ven denunciado este proxecto ante as autoridades lusas, advirten que a abertura da mina tería impactos severos sobre o río Rabaçal, ao que ten previsto verter augas con altas concentracións de metais pesados sen ningún tipo de tratamento. A mina está inmediatamente augas arriba da fronteira e do Parque Natural de Montesinho, espazo da Rede Natura 2000 integrado na Reserva da Biosfera Transfronteiriza da Meseta Ibérica que se vería directamente afectado. Tamén está a tan só 1 km da ZEC Pena Maseira, tamén en Rede Natura.

Por iso, alén das accións ante a xustiza galega, os colectivos pediron ás autoridades lusas e europeas que esixan a paralización das actividades da empresa sueca mentres non se realicen as preceptivas avaliacións de impacto ambiental e impactos transfronteirizos.

O proxecto aprobado pola Xunta en 2015 prevía explotar unhas 50.000 toneladas de material en 5 cortas a ceo aberto durante 10 anos empregando 11 traballadores. O mineral sería enviado á mina de San Finx, en Lousame, para a súa concentración alá. Non obstante, o proxecto non se chegou a executar e a Declaración de Impacto Ambiental caducou aos 4 anos.

A empresa nominalmente sueca, que iniciou nas últimas semanas grandes movementos de terra, xa ten antecedentes de malas prácticas en territorio galego. En 2020 tentou abrir unha mina a ceo aberto de níquel entre Santa Comba e Coristanco, sendo expedientada por realizar sondeos ilegais sen contar con ningún tipo de autorización. A pesar de que a concesión mineira na que actuaba foi declarada caducada, Eurobattery en ningún momento comunicou este feito aos seus accionistas.

Proxecto estratéxico europeo

Eurobattery pretende presentar o proxecto da Gudiña á convocatoria da Comisión Europea de proxectos estratéxicos europeos que pecha en xaneiro de 2026. Esta manobra podería significar prazos acelerados para conseguir autorizacións e pasar por riba da lexislación en materia de augas e espazos protexidos. No entanto, a empresa sueca xa pinchou este ano cando fracasou coa candidatura doutro proxecto mineiro en Finlandia.

Ecoloxitas en Acción e Uivo xa están a traballar con eurodeputados dos dous países para colocar estes antecedentes en coñecemento das autoridades portuguesas. “Non permitiremos que unha mina totalmente ilegal utilice a artimaña dos proxectos estratéxicos europeos para operar á marxe das obrigas que establece a lexislación europea e convenios internacionais”, remarca Cristóbal López, voceiro de Ecoloxistas en Acción.

Desde Portugal, Sara Riso do Movimento Uivo considera “incomprensíbel que as autoridades españolas nunca informaran ás portuguesas deste proxecto, a pesar de que afectará de xito obvio ás aldeas portuguesas situadas augas abaixo así como a varios espazos naturais de alto valor”. De feito, proxectos mineiros en trámite por parte de Portugal, como as minas do Barroso e do Romano, situadas a máis de 30 km da fronteira, sí foron sometidos ao trámite de impacto transfronteirizo logo de que as autoridades portuguesas notificaran as españolas.

 

La entrada Ecoloxistas en Acción denuncia altos cargos da Xunta por unha mina ilegal na Gudiña aparece primero en Ecologistas en Acción.

Ecoloxistas en Acción celebra a súa XXVII Asemblea Confederal en Vigo cunha semana de actividades abertas ao público

3 Diciembre 2025 at 10:20
Por: Galiza
  • A 27ª Asemblea Confederal de Ecoloxistas en Acción celébrase este ano en Vigo durante a ponte do 6 ao 8 de decembro. A asemblea, na que participan preto de 200 activistas ecoloxistas de todo o Estado español, está aparellada de diversas actividades abertas ao público.
  • A vixésimo sétima asemblea ecoloxista inaugurarase a mañá do sábado 6 de decembro cunha mesa redonda aberta ao público sobre a necesidade das transformacións ecosociales desde diferentes miradas.
  • O encontro finalizará cunha manifestación que recollerá e expresará as resistencias que o ecoloxismo social está a impulsar en Galicia.

A Asemblea Confederal de Ecoloxistas en Acción celébrase por primeira vez en Galicia nas súas máis de 25 anos de existencia. Os grupos de Ecoloxistas en Acción Galiza traballaron para acoller en Vigo o encontro de preto de 200 activistas de todo o Estado. Será do 6 ao 8 de decembro no Centro Social A Nubeira (r/ Pizarro 6, Vigo), un espazo autónomo e asembleario aberto a multitude de loitas ecoloxistas e sociais da cidade. Un espazo idóneo para acoller un encontro que ten como lema e eixo temático “Ecoloxismo social para cambiar o mundo”. Ecoloxistas en Acción quere fortalecer a organización e as accións que impulsan as transformacións ecosociales nun contexto de emerxencia ecolóxica e social.

Este encontro vai aparellado dunha semana de actividades abertas ao público, dende o xoves 4 ao luns 8. Programa:

Xoves 4:

Yayo Herrereo presenta o seu novo libro ás 19h no centro social A Nubeira: Claudia Calvache Barbosa e Cristóbal López Pazo conversarán con Yayo Herrereo sobre o seu último libro Metamorfosis. Una revolución antropológica.

Venres 5:
Paca Blanco presenta o seu libro Paca Blanco, la Brava, acompañada de Yayo Herrero, prologuista desta biografía, e de Ana Freiría, activista de Ecoloxistas en Acción. Será ás 19:00 no centro social A Nubeira (Vigo): Paca Blanco é un referente dentro das loitas que se produciron durante as últimas décadas en defensa do medio ambiente e da dignidade das persoas que, como ela, non tiveron unha vida doada. Este libro é a historia desas persoas, que en colectivo constrúen alternativas a un mundo demasiadas veces gris e inhóspito.

Sábado 6:

Mesa redonda O ecoloxismo social como ferramenta de cambio no centro Social A Nubeira ás 11:30h: A 27º Asemblea Confederal de Ecoloxistas en Acción comeza cunha mesa redonda, aberta ao público, sobre como o ecoloxismo social debe operar para ser unha ferramenta de cambio. Presenta e modera Ana Pascual [Ecoloxistas en Acción] e participan Isabel Vilalba [Sindicato Labrego Galego], Gonzalo Pérez [CMVMC Tameiga], Marta Gontá [Por unha Ulloa Viva] e Joám Evans [Vida e ría ou minaría]. Tamén intervirán: Antón Masa [APDR], Patricia Sío [Antilindano O Porriño], Ángel Goberna [AVV. San Miguel de Oia], Alba Rivas [SOS Suído-Seixo] e Juan Medela [Contra a masificación turística Vigo – O Morrazo].

Domingo 7:

Estreo no centro social A Nubeira, ás 16:30h, do documentario “Dende que veu a mina”: Este documentario producido por Ecoloxistas en Acción e realizado por Aqueladas, rescata a memoria dos impactos da minaría en distintos lugares da Galiza: Lousame, Touro, Beariz e Vilardevós. A través dos testemuños de veciñas e veciños, entendemos o que significaba convivir día a día con este tipo de proxectos, como afectaron á contorna natural e á vida cotiá dos seus habitantes.
Concerto “Ataquenosboten” na sala Rebullón (Tameiga) ás 22:30h: Os grupos locais The Foggy Mental Breakdown e Hey Hematoma tocaran no concerto peche da asamblea confederal de Ecoloxistas en Acción.

Luns 8:

Roteiro “Vigo, expresión do activismo” con saída ás 11:30 da Praza da Estación: Percorrido polas rúas de Vigo onde a cotío as viguesas e vigueses expresan as súas loitas para rendir homenaxe ao activismo vigués. O roteiro rematará na Praza do Nadador, na estación marítima, coa lectura dun manifesto pola proteción ambiental do mar.

Ademais destas actividades, dentro do propio desenvolvemento ordinario da asemblea, o sábado pola tarde as áreas confederais de Ecoloxistas en Acción avaliarán o traballo realizado durante o ano e planificarán as campañas e liñas de acción para 2026. O domingo é o día adicado aos debates confederais, desde a aprobación do orzamento para o seguinte ano e a revisión dos principais fitos territoriais ata a presentación da estratexia de comunicación da organización ecoloxista. O punto central da mañá é a revisión dos estatutos para actualizalos e incorporar as cuestións organizativas que se consideran máis importantes. Pola tarde, tamén desenvolveranse talleres impulsados polas áreas e grupos de Ecoloxistas en Acción, e pecharase cunha chamada á acción antinuclear.

La entrada Ecoloxistas en Acción celebra a súa XXVII Asemblea Confederal en Vigo cunha semana de actividades abertas ao público aparece primero en Ecologistas en Acción.

Esixen medidas urxentes e estruturais fronte aos lumes e a crise climática en Galiza

10 Noviembre 2025 at 09:00
Por: Galiza

Ecoloxistas en Acción Galiza e Amnistía Internacional envían una carta aberta ao Presidente da Xunta esixindo medidas urxentes e estruturais fronte aos lumes e a crise climática en Galiza.

Carta aberta sobre medidas urxentes e estruturais fronte aos lumes e a crise climática en Galicia

Sr. Rueda:

Dirixímonos a Vde. en nome de Amnistía Internacional e Ecoloxistas en Acción Galiza co gallo da vaga de lumes sen precedentes que Galicia sufriu este verán. Ambas as dúas organizacións solidarizámonos coas persoas damnificadas pola vaga de incendios e lamentamos a perda de vidas humanas. Compartimos a consternación e o sufrimento causado, especialmente na veciñanza dos centos de localidades que viron que o avance das lapas puxo en serio risco vidas, montes, animais, cultivos, vivendas e infraestruturas.

A cuestión dos lumes é un tema complexo e que vén sendo estudado desde diferentes ámbitos, no que cómpre ver todo o problema no seu conxunto. Con todo, hai dúas cuestións fundamentais que a miúdo quedan no esquecemento: a redución das ignicións e a actuación temperá na extinción.

A Unión Europea superou este ano o millón de hectáreas arrasadas polo lume, a cifra máis alta dende que existen rexistros, coa Península Ibérica á cabeza. Segundo o Sistema de Información de Incendios Forestais da Comisión Europea do programa Copernicus, en Galicia houbo máis de 171.000 hectáreas queimadas desde o inicio do verán (122.000 de incendios rexistrados desde o inicio de agosto). Todo isto, nun territorio que xa sofre de seu os impactos da crise climática, que non orixina os incendios, pero si os agrava e convérteos en episodios máis frecuentes, intensos e difíciles de controlar. Segundo a ONU, os incendios extremos aumentarán un 14 % para 2030, un 30 % para 2050 e un 50 % a final de século. Os Grandes Incendios Forestais -superiores a 500 hectáreas- son agora o epicentro do desastre. Extremar as precaucións para evitar que se orixine ese primeiro foco é fundamental.

Os incendios son provocados por causas naturais como raios ou erupcións volcánicas; por neglixencias ou accidentes, intencionados ou non; por reproducións (a partir dun incendio previo) e por causas descoñecidas. Os datos da Memoria da Fiscalía Xeral do Estado 2023 deixan claro que queda moito por facer. Nos últimos cinco anos o 68,79 % dos incendios declaráronse por accidentes e neglixencias. Un 23,98 % foi intencionado. A crise climática agrava de maneira directa a súa capacidade destrutiva, frecuencia, e intensidade. A recente opinión consultiva da Corte Internacional de Xustiza cualificou o cambio climático como “un problema existencial de proporcións planetarias que pon en perigo a todas as formas de vida e á saúde mesma do noso planeta”.

Os lumes non son só un problema ambiental e unha serie de situacións estruturais favorables á propagación do lume: son unha cuestión de dereitos humanos, cun forte impacto no dereito a un medio limpo, san e sostible, con consecuencias que ameazan o dereito á vida, a saúde, a vivenda e os medios de vida, entre outros.

Por isto, solicitamos á Xunta de Galicia que adopte, con carácter inmediato, as seguintes medidas de prevención, recuperación e formación da cidadanía, complementarias ao decálogo que promove desde 2022 a Plataforma por un monte galego con futuro:

Medidas de prevención

  • Establecer unha política de prevención de incendios forestais que prepare os montes no contexto do cambio climático cunha xestión forestal preventiva e campañas de extinción de incendios que non estean ligadas á época estival, evitando parches de última hora de inicios anticipados por primavera seca ou ampliacións por outonos calorosos.
  • Dignificación das condicións laborais e o fin da temporalidade e precariedade das persoas que se enfrontan en primeira liña ao lume, proporcionando estabilidade laboral no sector forestal, dotando de medios suficientes e condicións de traballo dignas aos equipos de extinción.
  • Mellorar a capacidade e os medios dos equipos de investigación dos incendios que permitan levar diante da xustiza ás persoas responsables.
  • Deseñar e levar a cabo campañas de sensibilización e de participación cidadá sobre comportamento cidadán fronte ao lume e alternativas ao uso cultural do lume.
  • Cumprimento da normativa, plans preventivos, de emerxencia local e de plans de  autoprotección das vivendas e urbanizacións, incluído o Real Decreto 716/25  aprobado a finais de agosto deste ano polo goberno de España que fixa as directrices e criterios comúns que deben incluírse nos plans autonómicos de prevención, vixilancia e extinción de incendios forestais.
  • Establecer un plan de ordenamento territorial (plans urbanísticos) no monte que teña en conta o risco de incendio forestal, con criterios de conservación para aumentar a resiliencia aos incendios.
  • Promover prácticas rurais sustentábeis que recuperen a paisaxe en mosaico tradicional, co fomento da gandería extensiva, pastoreo, cultivos, etc., procurando a fragmentación do territorio como medida de xestión forestal para a redución do combustíbel.
  • Promover unha política forestal que diversifique a produción de produtos do monte, que combine actividades e especies forestais que sexan quen de xerar paisaxes máis resilientes ao lume, mellore a biodiversidade e evite a  eucalipitización do territorio con medidas contundentes para limitar as plantacións forestais, especialmente de eucalipto, como especie exótica invasora que esgota os recursos hídricos do solo e é tremendamente inflamable.
  • Poñer todos os medios para apoiar ás comunidades de montes veciñais en man común na súa tarefa de ordeamento e limpeza dos montes ( xogan un papel primordial na prevención dos incendios ao ocupar o 33% da superficie forestal galega) incluida a aprobación a tempo das axudas da Xunta para a prevención de lumes, dado que moitas veces chegan tarde, e o establecemento de novo da liña de axudas “Valoración integral do monte e a aposta pola súa multifuncionalidade“ e das Unidades de xestión forestal (UXFOR).

Medidas de recuperación, reparación e formación

  • Aplicar medidas urxentes de control das cinzas e escorras para evitar procesos erosivos e de contaminación de cursos de auga.
  • Colocar os dereitos humanos no centro das políticas de prevención, resposta e reparación, garantindo a transparencia e o acceso á información fiable, oportuna, pertinente, accesible e precisa, sen discriminación.
  • Poñer en práctica plans de recuperación con axudas ás vítimas das zonas incendiadas para reparar os danos en infraestruturas cun enfoque participativo nos procesos de toma de decisión, planificación e seguimento dos esforzos de recuperación, incorporando plenamente as persoas e comunidades afectadas, e asegurando que son informadas de maneira continua e garantindo que os dereitos humanos están no centro da resposta á catástrofe dos lumes.
  • Revisar os sistemas de comunicación e de avisos e alerta en emerxencias dentro do Sistema de Protección Civil, tanto técnicos como decisorios, para incorporar as leccións aprendidas conforme ás normas internacionais máis actualizadas, garantindo a implantación efectiva de Plans de Protección Civil con persoal técnico especializado e de conformidade cos principios do Marco Sendai para a Redución do Risco de Desastres 2015-2030, que subliña a importancia da responsabilidade compartida na xestión de emerxencias.
  • Elaborar protocolos sobre o uso do sistema Es-Alert nos plans de emerxencias da Xunta para asegurar que os organismos competentes poden, deben e saben como facer uso desta ferramenta.
  • Desenvolver plans de sensibilización e formación á cidadanía sobre actuacións en emerxencias e toma de conciencia do risco aparellado a determinados niveis de alerta, a través de exercicios, simulacros e formación escolar temperá, incluída no currículo, sobre autoprotección, prevención e actuación en caso de emerxencia.

Agardamos que a Xunta de Galicia asuma o liderado que a situación demanda e impulse accións decididas que impidan que esta traxedia se repita. A tramitación dos orzamentos da Xunta para 2026 ofrecen unha oportunidade para traducir as medidas propostas en accións concretas reflectidas nas partidas orzamentarias pertinentes. Quedamos ao seu dispor para ampliar información e unha reunión na que tratar esta cuestión.

Á espera da súa resposta, saúdanlle atentamente,

Antonio Alonso, presidente de Amnistía Internacional Galicia.

Eloy Pérez González, presidente de Ecoloxistas en Acción Galiza.

La entrada Esixen medidas urxentes e estruturais fronte aos lumes e a crise climática en Galiza aparece primero en Ecologistas en Acción.

[Documental] Recuperar o monte

11 Septiembre 2025 at 11:14

Dirigido por Rafael Xaneiro. Producido por Verdegaia. Galiza, 2024. 38 minutos. En galego

El documental Recuperar o monte muestra cómo las vecinas organizadas pueden convertirse en un agente clave en la defensa del territorio y la biodiversidad. La obra se centra en la experiencia de las Brigadas Deseucaliptizadoras, un movimiento de voluntariado y activismo ambiental nacido en Galicia en 2018 con un propósito claro: combatir la expansión del eucalipto y de otras especies exóticas invasoras, al tiempo que se recuperan espacios de monte vecinal para usos comunitarios y sostenibles.

El relato se construye a partir de imágenes de las brigadas en acción, testimonios de activistas ecologistas y vecinas, y la voz de miembros de comunidades de montes en mano común. El documental ilustra cómo, cada fin de semana, decenas de personas se organizan para arrancar brotes de eucalipto, cortar ejemplares jóvenes o retirar acacias, trabajando codo con codo con los comuneros locales. Esta labor no solo tiene un efecto directo sobre el terreno, muy importante en el contexto de los devastadores incendios que hemos vivido este verano en lugares como Ourense, León o Zamora, sino que también refuerza la conciencia colectiva sobre la necesidad de repensar el modelo forestal gallego, históricamente orientado hacia la explotación intensiva del eucalipto.

Uno de los puntos fuertes de la obra es su capacidad para mostrar el contraste entre el monte dominado por monocultivos de especies invasoras y aquel que, tras la intervención voluntaria, empieza a regenerarse con frondosas autóctonas, más resistentes a incendios y más valiosas desde el punto de vista ecológico. El documental evidencia que la lucha contra los eucaliptos no es solo un gesto simbólico, sino un esfuerzo práctico, continuado y con resultados visibles.

A lo largo de la narración se destaca también la dimensión social de las brigadas: su carácter abierto y horizontal, la diversidad de edades y perfiles de las personas participantes, y el espíritu festivo y solidario que impregna las jornadas de trabajo. El monte se convierte así en un espacio de encuentro, cooperación y aprendizaje colectivo.

El filme pone de relieve que recuperar el monte no significa únicamente restaurar un ecosistema, sino también rescatar una relación comunitaria con la tierra, basada en la corresponsabilidad y la sostenibilidad. Además, el documental explica cómo esta iniciativa ha trascendido las fronteras gallegas, participando en proyectos europeos y recibiendo reconocimiento en foros científicos y sociales.

Recuperar o monte es, en definitiva, una invitación a la acción. Muestra que la degradación ambiental puede revertirse cuando existen voluntad colectiva, compromiso y organización, y que cada persona, con su esfuerzo, puede contribuir a transformar el territorio y a construir un futuro más habitable.

Se puede ver el documental completo a continuación, así como en la web de Verdegaia o Portal Oaca.

La entrada [Documental] Recuperar o monte aparece primero en Todo Por Hacer.

Repaso de algunos casos represivos de actualidad

9 Septiembre 2025 at 09:24

En verano, las que podemos, nos regalamos unas semanas de pausa y desconexión. No por la bondad de nuestros jefes, sino gracias a los siglos de lucha obrera que nos han permitido conquistar derechos como unas semanitas de descanso estival. Sin embargo, no porque nosotras detengamos nuestro ritmo, el mundo hace lo propio con el suyo: ni la vida se detiene, ni tampoco la represión estatal que tan rutinaria nos parece. Por ello, al reincorporarnos, nos damos de bruces con la dura realidad de que la libertad de varias compañeras corre peligro por su labor activista. Vamos a hablar de algunos ejemplos.

Detenidas por solicitar la entrada de ayuda humanitaria a Gaza

Según un informe de la organización Defender a quien Defiende, el movimiento social que sufrió más persecución en 2024 fue el propalestino. Y todo apunta a que 2025 será igual.

El pasado 28 de julio, un centenar de personas se concentró frente a la embajada de Egipto en Madrid para exigir al Gobierno de El-Sisi que abriera el Paso de Rafah y permitiera la entrada de camiones cargados de ayuda humanitaria a la Franja de Gaza.

Según relatan varias asistentes, la policía empezó a identificar a manifestantes al azar y, cuando algunas pidieron explicaciones, comenzaron los empujones y las identificaciones, bajo el pretexto de que estaban incurriendo en desobediencia o, incluso, en agresiones a agentes de la autoridad. En total, cinco personas de distintas edades y procedencias resultaron detenidas y podrían enfrentarse a acusaciones que comportarían elevadas penas de prisión.

Detenidas por protestar contra la presencia de Israel en la Vuelta ciclista

Las protestas contra la presencia del equipo Israel-Premier Tech, propiedad del multimillonario Sylvan Adams (amigo y aliado político de Netanyahu) están siendo todo un ejemplo de lucha popular, pese a que desde algunas instituciones y medios de comunicación se esté intentando criminalizar a las activistas diciendo que “mezclan política con deporte”. Con el paso de los días y el discurrir de las etapas, las protestas de activistas y espectadores contra el genocidio en Gaza van en aumento. Los cortes de carretera ocurridos en Catalunya y la movilización masiva que obligó a los organizadores a suspender el final de etapa en Bilbao han conseguido colocar el foco del debate político sobre la competición ciclista.

El paso por Asturies y Galiza no ha sido menos, con una gran movilización contra la presencia del equipo sionista en la carrera. Sin embargo, allí la Guardia Civil ha respondido con cargas, porrazos y detenciones. Al cierre de esta edición, doce activistas han sido detenidas cerca de Oviedo por sujetar una pancarta y encadenarse entre sí para bloquear el paso y otras diez en Monforte de Lemos y O Corgo por hechos similares. Y a la competición todavía le quedan algunos días para terminar, incluyendo su final en Madrid.

Detenida una manifestante antitaurina en Palma

El 7 de agosto se celebró una concentración de unas 150 personas en el Coliseo Balear de Palma de Mallorca, en cuyo interior se estaba asesinando a un toro en una corrida. En un momento dado, un grupo de nazis se acercó a las manifestantes y comenzaron a insultarles y tirarles cosas, sin que la policía interviniera para pararles. Acto seguido, la policía avanzó hacia las manifestantes y lesionaron a cuatro compañeras, deteniendo a una de ellas, a la que acusan de agredirles.

Tras salir en libertad, la compañera anunció que se está planteando presentar una denuncia contra los agentes por detención ilegal y lesiones.

Los 6 de Zaragoza cumplen 500 días en prisión

En enero de 2019, se celebró un mítin de Vox en Zaragoza. Cientos de antifascistas acudieron a protestar contra el acto y se produjeron algunos disturbios y enfrentamientos contra la policía. Seis chavales acabaron siendo detenidos por estos hechos y, pese a que no se podía individualizar su conducta concreta, fueron condenados como “coautores” de los hechos. Los cuatro mayores de edad detenidos recibieron penas de 4 años y 9 meses de prisión, mientras que a los dos menores se les impuso una libertad vigilada.

En el momento en el que escribimos este texto, los cuatro adultos llevan 511 días entre rejas. Han transcurrido también más de 500 días desde que pidieron el indulto de los cuatro chicos, del cual no se ha recibido respuesta alguna por parte del Ministerio de Justicia. Tampoco ha acordado el Ministerio del Interior el régimen de semilibertad o tercer grado penitenciario que han solicitado.

Las 6 de la Suiza siguen privadas de libertad

Mejor suerte están teniendo las compañeras de CNT Xixón que fueron condenadas por acudir a una serie de piquetes en el marco de un conflicto laboral con la pastelería La Suiza. Ingresaron en el Centro Penitenciario de Asturias a principios de julio y, al poco tiempo, fueron clasificadas en tercer grado, por lo que se encuentran en un régimen abierto en un Centro de Inserción Social anexo a la cárcel.

Las compañeras pueden salir por el día y deben volver al CIS a pernoctar, por lo que no viven con plena libertad y su grupo de apoyo ha anunciado que las movilizaciones continuarán. Sobre todo, porque – al igual que sucede con los compañeros de Zaragoza – el Gobierno no ha resuelto la solicitud de indulto, por lo que resulta imprescindible hablar del caso, visibilizarlo y presionar a las autoridades, para hacer decantar la decisión hacia el lado de las trabajadoras y no de la patronal.

La entrada Repaso de algunos casos represivos de actualidad aparece primero en Todo Por Hacer.

En Galiza no ha decaído la solidaridad con las presas y presos políticos

2 Junio 2025 at 00:14
Los organismos que trabajan promoviendo el apoyo y la solidaridad con estas luchadoras/es populares

---

[24/5/2025 – 7/6/2025] I Xornadas Mulleres Libres Vigo

19 Mayo 2025 at 00:19
Coa finalidade de dar visibilidade ás diversas loitas e problemáticas específicas protagonizadas por compañeiras

---

  • No hay más artículos
❌